نا موجود

خیلی اذیت شد! به هر جان‌کندنی بود، برنامه را آماده کرد که این‌ها بنشینند و نظر بدهند.
قاعده‌اش این بود که بنشینند، فیلم را ببینند و نظر بدهند، حالا خواه این نظر مثبت باشد یا منفی.
این‌ها به جای دیدن فیلم، شوخی می‌کردند و جوک می‌گفتند.
مرتضی می‌گفت: «فیلم را نگاه کنید!»
می‌گفتند: «می‌دانیم چی هست. از جنگ دیگر چه می‌خواهی مرتضی؟ ول کن تو رو خدا! تمام شد دیگر، برای چه جنگ را یادآوری می‌کنی؟»
نه تنها کمکش نمی‌کردند، بلکه مسخره‌اش هم می‌کردند.