با وجودی که سن و سال چندانی نداشتم، به‌ خاطر همان حس کنجکاوی که همراه ملت شده بودم یک انقلابی، برای دفاع از انقلابم دل به دریا زدم.

دو سال مهم 1358 تا 1360، باوجودی که نبرد با تجزیه‌طلبان در خوزستان، ترکمن‌صحرا، کردستان و جنگ در جبهه‌ها جریان داشت، اوج درگیری با ضدانقلابیون در تهران بود.
این کتاب، فقط و فقط دیده‌های شخصی‌ام است از آن سال‌های بحرانی تهران. حوادثی که یا مستقیم در آنها حضور داشتم، یا عینا شاهد بوده‌ام.
چادر وحدت، محل تجمع بچه‌های حزب‌اللهی بود که بدون هرگونه تشکیلات خاص، یا تجهیزات و سلاح، خودجوش به مقابله با گروهک‌های مسلح تروریست پرداختند.